Μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου μετεξέλιξης των ΤΕΙ το οποίο έβαλε τέλος σε μια ανούσια και αντιπαραγωγική διάσπαση της τριτοβάθμιας παιδείας επί 36 χρόνια, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να γίνει και το δεύτερο αναγκαίο βήμα για τον εξορθολογισμό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης: τα τμήματα που θεραπεύουν πολλαπλά γνωστικά αντικείμενα πρέπει να προσφέρουν διαφορετικό πρόγραμμα σπουδών για κάθε επιστημονικό πεδίο το οποίο θα καταλήγει φυσικά και σε διαφορετικό τίτλο σπουδών. Η διεπιστημονικότητα είναι απόλυτα θεμιτή και γίνεται ολοένα και πιο σημαντική στη σύγχρονη εποχή. Τα τμήματα που καλύπτουν πολλαπλά γνωστικά αντικείμενα (π.χ. Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών, κ.α.) επιτελούν μεν έναν πολύ σημαντικό ρόλο, δεν παύουν όμως να παράγουν πτυχιούχους που δεν έχουν σπουδάσει όλα τα αντίστοιχα γνωστικά αντικείμενα αλλά συγκεκριμένη κατεύθυνση μόνο. Είναι λοιπόν εντελώς άδικο και δημιουργεί τερ