Skip to main content

Ανακύκλωση λαδιού τηγανίσματος στο Κιλκίς

Δημοσιεύτηκε στο KilkisToday

Το λάδι τηγανίσματος που δεν ανακυκλώνεται είναι ένα υγρό απόβλητο που καταλήγει στο αποχετευτικό δίκτυο και μολύνει το περιβάλλον και τους υδροφόρους ορίζοντες. Επειδή το λάδι είναι ελαφρύτερο από το νερό δημιουργεί λεπτές μεμβράνες που εμποδίζουν την οξυγόνωση του νερού με συνέπεια τη μόλυνσή του. Ένα λίτρο λαδιού μπορεί να μολύνει μέχρι και 1 εκατομμύριο λίτρα νερού, ποσότητα ικανή να καλύψει τις ανάγκες σε νερό ενός ατόμου για 14 χρόνια. Όμως η ανακύκλωση του λαδιού τηγανίσματος δεν ωφελεί μόνο το περιβάλλον αλλά παρέχει και την πρώτη ύλη για τη δημιουργία βιοντίζελ. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για μια χώρα όπως η Ελλάδα που σε ημερήσια βάση καταναλώνει 441.400 βαρέλια πετρελαίου ενώ παράγει μόλις 4.265 (τιμές 2007). Είναι όμως εξίσου σημαντικό και για το Κιλκίς διότι στην ευρύτερη περιοχή δραστηριοποιούνται πολλές μονάδες παραγωγής βιοντίζελ (π.χ. Ελληνικά Βιοπετρέλαια ΑΒΕΕ στο Σταυροχώρι, ΒΕΡΤ ΟΙΛ ΑΕ στον Άγιο Αθανάσιο, ΒΙΟΝΤΗΖΕΛ ΕΠΕ στο Δρυμό, MIL OIL HELLAS ΑΕ στο Λευκώνα).
Σε πολλές πόλεις της Ελλάδας έχει ήδη ξεκινήσει η ανακύκλωση του λαδιού τηγανίσματος. Εταιρίες ανακύκλωσης όπως η REVIVE σε συνεργασία με Δήμους ή ιδιώτες (π.χ. ΑΒ Βασιλόπουλος) τοποθετούν ειδικές δεξαμενές συγκέντρωσης λαδιού τηγανίσματος σε χώρους που είναι εύκολα προσβάσιμοι από τους πολίτες. Στο Κιλκίς, ωστόσο, και ενώ υπάρχουν τόσες μονάδες παραγωγής βιοντίζελ στην περιοχή, δεν έχει τοποθετηθεί καμία δεξαμενή ακόμη. Λειτουργεί βέβαια μια μικρή επιχείρηση ανακύκλωσης (Renovoil), η οποία όμως συγκεντρώνει το λάδι κατόπιν τηλεφωνικού αιτήματος. Η διαδικασία αυτή δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική διότι αφενός υποχρεώνει τους πολίτες σε συνεχή επικοινωνία με το φορέα ανακύκλωσης, και αφετέρου τους εξαναγκάζει να ανακυκλώνουν το λάδι σε ώρες και ημέρες που επιλέγει ο φορέας (χωρίς να τους δίνει τη δυνατότητα να κλείσουν ραντεβού). Ως αποτέλεσμα, οι πολίτες πολλές φορές αγανακτούν διότι - είτε δεν πετυχαίνουν την επικοινωνία με το φορέα είτε απουσιάζουν την ώρα της συλλογής - αναγκάζονται τελικά να συγκεντρώνουν στο χώρο τους μεγάλες ποσότητες λαδιού για δύο και τρεις μήνες.
Ο Δήμος Κιλκίς οφείλει να δεί σοβαρά το θέμα της ανακύκλωσης του λαδιού τηγανίσματος και σε συνεργασία με τους φορείς ανακύκλωσης να τοποθετήσουν κάποια δεξαμενή συγκέντρωσης σε χώρο που θα διαθέτει δυνατότητα στάθμευσης και θα είναι εύκολα προσβάσιμος όλο το 24ωρο. Με τον τρόπο αυτό θα αυξηθεί η ανακύκλωση του λαδιού και θα ενισχυθεί η περιβαλλοντική συνείδηση των πολιτών. Όσον αφορά τη δυνατότητα ανακύκλωσης κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας, αυτή μπορεί να διατηρηθεί για όσους δεν έχουν τη δυνατότητα μετακίνησης.

Comments

Popular posts from this blog

Δημόσια εκτέλεση έργων πνευματικής ιδιοκτησίας

Σχολιασμός στη δημόσια διαβούλευση του Υπουργείου Πολιτισμού αναφορικά με τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης (ΟΣΔ) και το δικαίωμα δημόσιας εκτέλεσης έργων πνευματικής ιδιοκτησίας. Τα σύγχρονα οπτικοακουστικά πνευματικά έργα είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας πάρα πολλών δημιουργών (συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, συνθέτες, μουσικοί, σχεδιαστές, προγραμματιστές, κλπ). Το πρόβλημα είναι ότι αντί να υπάρχει μία ενιαία αρχή που θα διαχειρίζεται συνολικά όλα τα πνευματικά δικαιώματα, έχουμε το φαινόμενο όπου κάθε επαγγελματική ομάδα δημιουργών συστήνει το δικό της οργανισμό συλλογικής διαχείρισης και εκμεταλλεύεται ανεξάρτητα και αυτόνομα τα περιουσιακά/συγγενικά δικαιώματα που της ανήκουν (ΑΕΠΙ για συνθέτες-στιχουργούς, ΕΡΑΤΩ για τραγουδιστές-ερμηνευτές, ΑΠΟΛΛΩΝ για μουσικούς, ΔΙΟΝΥΣΟΣ για ηθοποιούς και χορευτές, GRAMMO για παραγωγούς υλικών φορέων ήχου και εικόνας, κ.α.). Αυτό το μοντέλο διαχείρισης είναι εντελώς αναποτελεσματικό, άδικο, και κατά μία έννοια παράλογο. Η άδεια/

Το ΤΕΙ Κιλκίς πρέπει να δώσει έμφαση στο γνωστικό αντικείμενο της Σχεδίασης

Αν δούμε το υπάρχον Τμήμα Σχεδιασμού και Παραγωγής Ενδυμάτων μέσα από το πρίσμα του "ενδύματος" τότε οι επιλογές που έχουμε για δημιουργία νέων σχετικών τμημάτων που θα οδηγήσουν σε ένα αυτόνομο Παράρτημα που θα είναι επιστημονικά ισχυρό και αναπτυξιακά βιώσιμο είναι πολύ περιορισμένες. Το ένδυμα ως γνωστικό αντικείμενο συνδέεται κυρίως με την κλωστοϋφαντουργία. Σε εκπαιδευτικό επίπεδο όμως υπάρχει ήδη ένα Τμήμα Κλωστοϋφαντουργίας στο ΤΕΙ Πειραιά το οποίο - παρότι βρίσκεται στην Αθήνα που προσελκύει τους περισσότερους φοιτητές και παρά το γεγονός ότι πρόκειται για το μοναδικό τμήμα στο είδος του - δεν έχει καμία απήχηση στους υποψηφίους φοιτητές. Η βάση εισαγωγής για το εν λόγω τμήμα κατρακύλησε το 2008 στα 8751 μόρια και βρέθηκε χαμηλότερα ακόμη και από το τμήμα ΣΠΕ του Κιλκίς (8791 μόρια). Ως γνωστό, η κλωστοϋφαντουργία διέρχεται μεγάλη κρίση στην Ελλάδα και οι προοπτικές για τον κλάδο δεν είναι καθόλου θετικές. Το γεγονός αυτό ανακλάται άμεσα στις επιλογές των υποψηφίων κα

Το πρόγραμμα σπουδών και όχι το όνομα του τμήματος πρέπει να καθορίζει τον τίτλο σπουδών στα πανεπιστήμια

Μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου μετεξέλιξης των ΤΕΙ το οποίο έβαλε τέλος σε μια ανούσια και αντιπαραγωγική διάσπαση της τριτοβάθμιας παιδείας επί 36 χρόνια, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να γίνει και το δεύτερο αναγκαίο βήμα για τον εξορθολογισμό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης: τα τμήματα που θεραπεύουν πολλαπλά γνωστικά αντικείμενα πρέπει να προσφέρουν διαφορετικό πρόγραμμα σπουδών για κάθε επιστημονικό πεδίο το οποίο θα καταλήγει φυσικά και σε διαφορετικό τίτλο σπουδών. Η διεπιστημονικότητα είναι απόλυτα θεμιτή και γίνεται ολοένα και πιο σημαντική στη σύγχρονη εποχή. Τα τμήματα που καλύπτουν πολλαπλά γνωστικά αντικείμενα (π.χ. Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών, κ.α.) επιτελούν μεν έναν πολύ σημαντικό ρόλο, δεν παύουν όμως να παράγουν πτυχιούχους που δεν έχουν σπουδάσει όλα τα αντίστοιχα γνωστικά αντικείμενα αλλά συγκεκριμένη κατεύθυνση μόνο. Είναι λοιπόν εντελώς άδικο και δημιουργεί τερ