Δημοσιεύθηκε στη Γνώμη και το KilkisToday
Με αφορμή την Ειδική Εισφορά Αλληλεγγύης επανέρχεται στο προσκήνιο μια διαχρονική διάκριση που γίνεται εις βάρος των αυτοαπασχολούμενων. Το Συνολικό Εισόδημα για τους μισθωτούς (το οποίο δηλώνουν στο Ε1 και το οποίο αποτελεί τη βάση υπολογισμού της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης) δεν περιλαμβάνει τις ασφαλιστικές εισφορές (σύνταξη, υγεία, πρόνοια, κλπ.) ενώ για τους αυτοαπασχολούμενους οι εισφορές αυτές προσμετρούνται πλήρως στο Συνολικό Εισόδημα. Ως αποτέλεσμα, ο αυτοαπασχολούμενος θα πληρώσει την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης με βάση το συνολικό εισόδημα στο οποίο περιλαμβάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές του, ενώ ο μισθωτός θα φορολογηθεί με βάση το καθαρό εισόδημα που είναι απαλλαγμένο από τις ασφαλιστικές εισφορές του.
Το όλο πρόβλημα ξεκινάει από τη μεροληπτική στάση του κράτους απέναντι στους μισθωτούς όταν τους δίνει το δικαίωμα να δηλώσουν στο Ε1 ως συνολικό εισόδημα το καθαρό εισόδημα απαλλαγμένο από τις ασφαλιστικές εισφορές. Αντιθέτως, για τους αυτοαπασχολούμενους, το συνολικό εισόδημα περιλαμβάνει (ορθώς νομίζω) όλες τις ασφαλιστικές εισφορές και κρατήσεις. Για ποιο λόγο οι ασφαλιστικές εισφορές να θεωρούνται για τον αυτοαπασχολούμενο ένα ποσό που θα δηλωθεί και στη συνέχεια θα τύχει φορολογικής απαλλαγής, ενώ για τον μισθωτό να μη δηλώνεται καθόλου εξ'αρχής; Και μπορεί στη φορολογία εισοδήματος αυτή η διάκριση να είναι απλώς τυπική και να μη δημιουργεί τίποτα παραπάνω από λανθασμένες εντυπώσεις και κοινωνικές διακρίσεις, αλλά στην περίπτωση της Εισφοράς Αλληλεγγύης αυτή η διάκριση έχει προκαλέσει και πραγματικές ουσιαστικές συνέπειες σε βάρος μεγάλης μερίδας των εργαζομένων, τους αυτοαπασχολούμενους.
Το Υπουργείο Οικονομικών οφείλει να λάβει άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διορθωθεί αυτή η αδικία, όχι μόνο για το σκοπό της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης, αλλά και για την οριστική ευθυγράμμιση των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος όλων των εργαζομένων.
Με αφορμή την Ειδική Εισφορά Αλληλεγγύης επανέρχεται στο προσκήνιο μια διαχρονική διάκριση που γίνεται εις βάρος των αυτοαπασχολούμενων. Το Συνολικό Εισόδημα για τους μισθωτούς (το οποίο δηλώνουν στο Ε1 και το οποίο αποτελεί τη βάση υπολογισμού της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης) δεν περιλαμβάνει τις ασφαλιστικές εισφορές (σύνταξη, υγεία, πρόνοια, κλπ.) ενώ για τους αυτοαπασχολούμενους οι εισφορές αυτές προσμετρούνται πλήρως στο Συνολικό Εισόδημα. Ως αποτέλεσμα, ο αυτοαπασχολούμενος θα πληρώσει την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης με βάση το συνολικό εισόδημα στο οποίο περιλαμβάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές του, ενώ ο μισθωτός θα φορολογηθεί με βάση το καθαρό εισόδημα που είναι απαλλαγμένο από τις ασφαλιστικές εισφορές του.
Το όλο πρόβλημα ξεκινάει από τη μεροληπτική στάση του κράτους απέναντι στους μισθωτούς όταν τους δίνει το δικαίωμα να δηλώσουν στο Ε1 ως συνολικό εισόδημα το καθαρό εισόδημα απαλλαγμένο από τις ασφαλιστικές εισφορές. Αντιθέτως, για τους αυτοαπασχολούμενους, το συνολικό εισόδημα περιλαμβάνει (ορθώς νομίζω) όλες τις ασφαλιστικές εισφορές και κρατήσεις. Για ποιο λόγο οι ασφαλιστικές εισφορές να θεωρούνται για τον αυτοαπασχολούμενο ένα ποσό που θα δηλωθεί και στη συνέχεια θα τύχει φορολογικής απαλλαγής, ενώ για τον μισθωτό να μη δηλώνεται καθόλου εξ'αρχής; Και μπορεί στη φορολογία εισοδήματος αυτή η διάκριση να είναι απλώς τυπική και να μη δημιουργεί τίποτα παραπάνω από λανθασμένες εντυπώσεις και κοινωνικές διακρίσεις, αλλά στην περίπτωση της Εισφοράς Αλληλεγγύης αυτή η διάκριση έχει προκαλέσει και πραγματικές ουσιαστικές συνέπειες σε βάρος μεγάλης μερίδας των εργαζομένων, τους αυτοαπασχολούμενους.
Το Υπουργείο Οικονομικών οφείλει να λάβει άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διορθωθεί αυτή η αδικία, όχι μόνο για το σκοπό της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης, αλλά και για την οριστική ευθυγράμμιση των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος όλων των εργαζομένων.
Comments
Post a Comment