Η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες είναι αντιμέτωπη με μια ολιγαρχία ευγενών μηχανικών που έχει μετατρέψει το ΤΕΕ σε φέουδο και θεωρεί εαυτούς τους αποκλειστικούς εκπρόσωπους του τεχνικού κλάδου. Το Τεχνικό Επιμελητηρίο αντί να εξυπηρετεί το θεσμοθετημένο ρόλο του τεχνικού συμβούλου της πολιτείας έχει μετατραπεί σε συντεχνιακό και συνδικαλιστικό όργανο μιας μικρής μερίδας μηχανικών που κρατάει σε ομηρία το σύνολο των τεχνικών επιστημόνων και την ανάπτυξη της χώρας. Οι παραδοσιακές τεχνικές ειδικότητες που ελέγχουν το ΤΕΕ όντας ανίκανες να παρακολουθήσουν τις ραγδαίες εξελίξεις της τεχνολογίας, και προκειμένου να μην απωλέσουν τα καταχρηστικώς κεκτημένα δικαιώματά τους, αρνούνται να διευρύνουν το τεχνικό επιμελητήριο και να εντάξουν σε αυτό όλες τις σύγχρονες τεχνικές ειδικότητες. Ως αποτέλεσμα, το ΤΕΕ λειτουργεί εδώ και τρεις δεκαετίες, από το 1984, με εννέα μόνο βασικές ειδικότητες. Ενδεικτικό της τραγικής κατάστασης είναι το γενονός ότι ενώ διατηρεί ειδικότητα με 73 μόνο μέλη (ναυπηγούς) αρνείται να δημιουργήσει νέες ειδικότητες σε σύγχρονα τεχνικά αντικείμενα όπως την πληροφορική, το περιβάλλον, τη βιοτεχνολογία, τα υλικά, κ.α. που αριθμούν πολλές χιλιάδες τεχνικών επιστημόνων. Το αποτέλεσμα της καταχρηστικής και εσωστρεφούς στάσης του ΤΕΕ είναι χιλιάδες τεχνικοί επιστήμονες νέων ειδικοτήτων είτε να κατατάσσονται σε λάθος ειδικότητες είτε να αποκλείονται εντελώς από το Τεχνικό Επιμελητήριο.
Η φοβική στάση του ΤΕΕ απέναντι στις νέες ειδικότητες είναι όμως διάχυτη και στα επαγγελματικά θέματα. Το ΤΕΕ, ενεργώντας αντίθετα προς το θεσμικό του ρόλο, δε φρόντισε ώστε οι νέες ειδικότητες μηχανικών να αποκτήσουν τα δικά τους επαγγελματικά δικαιώματα αλλά έκανε το παν για να μη θιχθούν τα προνόμια των παλιών μελών του. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις δε δίστασε ακόμη και να αποδώσει στις νέες ειδικότητες τα επαγγελματικά δικαιώματα παραδοσιακών ειδικοτήτων αντί να ενεργήσει για το αυτονόητο, τη θεσμοθέτηση δηλαδή νέων δικαιωμάτων γι'αυτές. Για παράδειγμα, κατόπιν εισήγησης του ΤΕΕ, οι Μηχανικοί Παραγωγής και Διοίκησης απέκτησαν τα δικαιώματα των Μηχανολόγων Μηχανικών. Το ίδιο αρνητική ήταν όμως η στάση του ΤΕΕ και σε κάθε προσπάθεια της πολιτείας να θεσμοθετήσει κανόνες για τα έργα που αφορούν τις νέες τεχνικές ειδικότητες. Για παράδειγμα, το 2003 το ΤΕΕ απέτρεψε το σχέδιο προεδρικού διατάγματος του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών που αφορούσε τις Εγκαταστάσεις Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, ενώ το 2006 ακυρώθηκε με ενέργειές του ο διαχωρισμός των Ηλεκτρονικών από τις Ηλεκτρολογικές-Μηχανολογικές μελέτες που είχε ψηφισθεί με το Ν.3316/2005.Η καταχρηστική στάση του ΤΕΕ έχει όμως παρενέργειες με καταστροφικές συνέπειες και μέσα στην ίδια την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το ΤΕΕ εξωθεί τα τμήματα μηχανικών νέων ειδικοτήτων, και προκειμένου αυτά να αποκτήσουν επαγγελματικά δικαιώματα, να μετατραπούν σε τμήματα των παραδοσιακών ειδικοτήτων. Για παράδειγμα, το Τμήμα Μηχανικών Διαχείρισης Ενεργειακών Πόρων του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας μετατράπηκε σε Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών, ενώ το Τμήμα Μηχανικών ΗΥ, Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας μετατρέπεται σε Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών. Η αυταρχική θέση του ΤΕΕ εξωθεί όμως και τα μη-πολυτεχνικά τμήματα ΑΕΙ που θεραπεύουν σύγχρονες τεχνικές επιστήμες να μετατραπούν, κατ'όνομα μονάχα, σε τμήματα μηχανικών. Αυτό συνέβηκε για παράδειγμα με το Τμήμα Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το Τμήμα Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, το Τμήμα Επιστήμης Υλικών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, κ.α. Παρόμοιες αιτήσεις προσχηματικής μετατροπής έχουν αναγκαστεί να καταθέσουν και πολλά άλλα τμήματα τεχνικών ειδικοτήτων όπως για παράδειγμα τα Τμήματα Πληροφορικής του ΑΠΘ και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, το Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του ΕΚΠΑ, κ.α.
Είναι σαφές ότι το ΤΕΕ δεν έχει συνειδητοποιήσει τα όρια του τεχνικού κλάδου και παραμένει προσκολλημένο σε μια παρωχημένη και αντιεπιστημονική διάκριση της παραδοσιακής μηχανικής από τις σύγχρονες τεχνικές επιστήμες. Εξακολουθεί να αναλώνεται σε λεκτικούς προσδιορισμούς του τύπου επιστήμονας ή μηχανικός, πτυχιούχος ή διπλωματούχος, και φοβάται να αντιμετωπίσει τους τεχνικούς επιστήμονες με αποκλειστικό γνώμονα τις πραγματικές τους γνώσεις. Αυτή η στρέβλωση και ο παραλογισμός πρέπει άμεσα να πάψει. Το ΤΕΕ δεν είναι σύλλογος μηχανικών αλλά τεχνικό επιμελητήριο, κι έχει ρητή υποχρέωση απέναντι στην πολιτεία να εκπροσωπεί το σύνολο των τεχνικών επιστημόνων της χώρας.
Οι τεχνικοί επιστήμονες της Ελλάδας απαιτούμε την επανίδρυση του ΤΕΕ ως πραγματικού τεχνικού επιμελητηρίου, την ισότιμη ένταξη σε αυτό όλων των τεχνικών επιστημόνων, και τη δημιουργία διακριτών ειδικοτήτων για όλα τα τεχνικά αντικείμενα.
Η φοβική στάση του ΤΕΕ απέναντι στις νέες ειδικότητες είναι όμως διάχυτη και στα επαγγελματικά θέματα. Το ΤΕΕ, ενεργώντας αντίθετα προς το θεσμικό του ρόλο, δε φρόντισε ώστε οι νέες ειδικότητες μηχανικών να αποκτήσουν τα δικά τους επαγγελματικά δικαιώματα αλλά έκανε το παν για να μη θιχθούν τα προνόμια των παλιών μελών του. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις δε δίστασε ακόμη και να αποδώσει στις νέες ειδικότητες τα επαγγελματικά δικαιώματα παραδοσιακών ειδικοτήτων αντί να ενεργήσει για το αυτονόητο, τη θεσμοθέτηση δηλαδή νέων δικαιωμάτων γι'αυτές. Για παράδειγμα, κατόπιν εισήγησης του ΤΕΕ, οι Μηχανικοί Παραγωγής και Διοίκησης απέκτησαν τα δικαιώματα των Μηχανολόγων Μηχανικών. Το ίδιο αρνητική ήταν όμως η στάση του ΤΕΕ και σε κάθε προσπάθεια της πολιτείας να θεσμοθετήσει κανόνες για τα έργα που αφορούν τις νέες τεχνικές ειδικότητες. Για παράδειγμα, το 2003 το ΤΕΕ απέτρεψε το σχέδιο προεδρικού διατάγματος του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών που αφορούσε τις Εγκαταστάσεις Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, ενώ το 2006 ακυρώθηκε με ενέργειές του ο διαχωρισμός των Ηλεκτρονικών από τις Ηλεκτρολογικές-Μηχανολογικές μελέτες που είχε ψηφισθεί με το Ν.3316/2005.Η καταχρηστική στάση του ΤΕΕ έχει όμως παρενέργειες με καταστροφικές συνέπειες και μέσα στην ίδια την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το ΤΕΕ εξωθεί τα τμήματα μηχανικών νέων ειδικοτήτων, και προκειμένου αυτά να αποκτήσουν επαγγελματικά δικαιώματα, να μετατραπούν σε τμήματα των παραδοσιακών ειδικοτήτων. Για παράδειγμα, το Τμήμα Μηχανικών Διαχείρισης Ενεργειακών Πόρων του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας μετατράπηκε σε Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών, ενώ το Τμήμα Μηχανικών ΗΥ, Τηλεπικοινωνιών και Δικτύων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας μετατρέπεται σε Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών. Η αυταρχική θέση του ΤΕΕ εξωθεί όμως και τα μη-πολυτεχνικά τμήματα ΑΕΙ που θεραπεύουν σύγχρονες τεχνικές επιστήμες να μετατραπούν, κατ'όνομα μονάχα, σε τμήματα μηχανικών. Αυτό συνέβηκε για παράδειγμα με το Τμήμα Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το Τμήμα Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, το Τμήμα Επιστήμης Υλικών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, κ.α. Παρόμοιες αιτήσεις προσχηματικής μετατροπής έχουν αναγκαστεί να καταθέσουν και πολλά άλλα τμήματα τεχνικών ειδικοτήτων όπως για παράδειγμα τα Τμήματα Πληροφορικής του ΑΠΘ και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, το Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του ΕΚΠΑ, κ.α.
Είναι σαφές ότι το ΤΕΕ δεν έχει συνειδητοποιήσει τα όρια του τεχνικού κλάδου και παραμένει προσκολλημένο σε μια παρωχημένη και αντιεπιστημονική διάκριση της παραδοσιακής μηχανικής από τις σύγχρονες τεχνικές επιστήμες. Εξακολουθεί να αναλώνεται σε λεκτικούς προσδιορισμούς του τύπου επιστήμονας ή μηχανικός, πτυχιούχος ή διπλωματούχος, και φοβάται να αντιμετωπίσει τους τεχνικούς επιστήμονες με αποκλειστικό γνώμονα τις πραγματικές τους γνώσεις. Αυτή η στρέβλωση και ο παραλογισμός πρέπει άμεσα να πάψει. Το ΤΕΕ δεν είναι σύλλογος μηχανικών αλλά τεχνικό επιμελητήριο, κι έχει ρητή υποχρέωση απέναντι στην πολιτεία να εκπροσωπεί το σύνολο των τεχνικών επιστημόνων της χώρας.
Οι τεχνικοί επιστήμονες της Ελλάδας απαιτούμε την επανίδρυση του ΤΕΕ ως πραγματικού τεχνικού επιμελητηρίου, την ισότιμη ένταξη σε αυτό όλων των τεχνικών επιστημόνων, και τη δημιουργία διακριτών ειδικοτήτων για όλα τα τεχνικά αντικείμενα.
Comments
Post a Comment