Skip to main content

Τεχνικό Λύκειο, ένας παρωχημένος θεσμός

Σχολιασμός στη δημόσια διαβούλευση του Υπουργείου Παιδείας αναφορικά με το Τεχνολογικό Λύκειο

Ο θεσμός του Τεχνικού Λυκείου δεν έχει θέση στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Είναι αναχρονιστικός, παρωχημένος, δημιουργεί έναν αδικαιολόγητο ταξικό διαχωρισμό των μαθητών, και εν τέλει δεν πετυχαίνει και το σκοπό του διότι δίνει πτυχία χωρίς αντίκρυσμα σε ειδικότητες όπου υπάρχει πληθώρα από πτυχιούχους επαγγελματικής (ΙΕΚ) και ανώτατης εκπαίδευσης (Πανεπιστήμια, ΤΕΙ).
Την εποχή που δημιουργήθηκε η δευτεροβάθμια τεχνική εκπαίδευση η Ελλάδα δεν είχε τεχνικούς επιστήμονες να αναλάβουν την παραγωγή και χρειαζόμασταν καταρτισμένους εργοδηγούς (μηχανολόγους, ηλεκτρολόγους, κλπ.) να καλύψουν το κενό. Αυτή η ανάγκη έχει πια εκλείψει. Αν εξαιρέσουμε κάποιες λίγες ειδικότητες όπως π.χ. την κομμωτική και την αισθητική, οι περισσότερες ειδικότητες του τεχνικού λυκείου αφορούν σύγχρονα τεχνικά αντικείμενα τα οποία έχουν εξελιχθεί και ταυτισθεί με ολόκληρες επιστήμες (πληροφορική, ηλεκτρολογία, ηλεκτρονική, μηχανολογία, κλπ.). Επιστήμες οι οποίες απαιτούν υψηλότατο επίπεδο σπουδαστών, και όχι ανήλικους μαθητές που επιλέγουν το τεχνικό λύκειο επειδή και μόνο δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν το γενικό λύκειο. Είναι οξύμωρο από τη μία να ωθούμε τους κακούς μαθητές στα τεχνικά λύκεια και από την άλλη να τους ζητούμε να ανταπεξέλθουν στις υψηλές απαιτήσεις των σύγχρονων τεχνικών αντικειμένων.
Οι εποχές έχουν αλλάξει. Σήμερα το 90% των αποφοίτων λυκείου βρίσκει διέξοδο στην ανώτατη εκπαίδευση, ενώ ένα συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό αυτών δεν αρκείται στην ανώτατη εκπαίδευση και αναζητά επιπρόσθετα και τη μεταπτυχιακή εξειδίκευση. Είναι λοιπόν αδιανόητο μέσα σε αυτό το σύγχρονο τοπίο εμείς να επιμένουμε στη διατήρηση μιας χαμηλότατης βαθμίδας τεχνικής εκπαίδευσης που δεν παράγει απολύτως τίποτα. Και μη γελιόμαστε, σήμερα κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά να αποκτήσει πτυχίο τεχνικού λυκείου διότι κανείς δε θεωρεί ότι το πτυχίο αυτό προσφέρει πραγματικά ένα προσόν.
Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι η τεχνική εκπαίδευση δεν έχει θέση στη δευτεροβάθμια. Το αντίθετο μάλιστα! Μια στοιχειώδη τεχνική εκπαίδευση θα έπρεπε να προσφέρεται σε ΟΛΟΥΣ τους μαθητές μέσα από το ενιαίο πρόγραμμα του λυκείου, π.χ. ως μαθήματα επιλογής που θα διευρύνουν τις γνώσεις και τους ορίζοντες των μαθητών και θα τους βοηθούν στον επαγγελματικό τους προσανατολισμό. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να διαχωρίσουμε το λύκειο σε γενικό, τεχνικό, εκκλησιαστικό, μουσικό, κ.ο.κ. Πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή να δούμε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με ενιαίο και αδιάσπαστο τρόπο (όπως επιχείρησε κάποτε να κάνει το Ενιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο).

Comments

Popular posts from this blog

Δημόσια εκτέλεση έργων πνευματικής ιδιοκτησίας

Σχολιασμός στη δημόσια διαβούλευση του Υπουργείου Πολιτισμού αναφορικά με τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης (ΟΣΔ) και το δικαίωμα δημόσιας εκτέλεσης έργων πνευματικής ιδιοκτησίας. Τα σύγχρονα οπτικοακουστικά πνευματικά έργα είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας πάρα πολλών δημιουργών (συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, συνθέτες, μουσικοί, σχεδιαστές, προγραμματιστές, κλπ). Το πρόβλημα είναι ότι αντί να υπάρχει μία ενιαία αρχή που θα διαχειρίζεται συνολικά όλα τα πνευματικά δικαιώματα, έχουμε το φαινόμενο όπου κάθε επαγγελματική ομάδα δημιουργών συστήνει το δικό της οργανισμό συλλογικής διαχείρισης και εκμεταλλεύεται ανεξάρτητα και αυτόνομα τα περιουσιακά/συγγενικά δικαιώματα που της ανήκουν (ΑΕΠΙ για συνθέτες-στιχουργούς, ΕΡΑΤΩ για τραγουδιστές-ερμηνευτές, ΑΠΟΛΛΩΝ για μουσικούς, ΔΙΟΝΥΣΟΣ για ηθοποιούς και χορευτές, GRAMMO για παραγωγούς υλικών φορέων ήχου και εικόνας, κ.α.). Αυτό το μοντέλο διαχείρισης είναι εντελώς αναποτελεσματικό, άδικο, και κατά μία έννοια παράλογο. Η άδεια/...

Το ΤΕΙ Κιλκίς πρέπει να δώσει έμφαση στο γνωστικό αντικείμενο της Σχεδίασης

Αν δούμε το υπάρχον Τμήμα Σχεδιασμού και Παραγωγής Ενδυμάτων μέσα από το πρίσμα του "ενδύματος" τότε οι επιλογές που έχουμε για δημιουργία νέων σχετικών τμημάτων που θα οδηγήσουν σε ένα αυτόνομο Παράρτημα που θα είναι επιστημονικά ισχυρό και αναπτυξιακά βιώσιμο είναι πολύ περιορισμένες. Το ένδυμα ως γνωστικό αντικείμενο συνδέεται κυρίως με την κλωστοϋφαντουργία. Σε εκπαιδευτικό επίπεδο όμως υπάρχει ήδη ένα Τμήμα Κλωστοϋφαντουργίας στο ΤΕΙ Πειραιά το οποίο - παρότι βρίσκεται στην Αθήνα που προσελκύει τους περισσότερους φοιτητές και παρά το γεγονός ότι πρόκειται για το μοναδικό τμήμα στο είδος του - δεν έχει καμία απήχηση στους υποψηφίους φοιτητές. Η βάση εισαγωγής για το εν λόγω τμήμα κατρακύλησε το 2008 στα 8751 μόρια και βρέθηκε χαμηλότερα ακόμη και από το τμήμα ΣΠΕ του Κιλκίς (8791 μόρια). Ως γνωστό, η κλωστοϋφαντουργία διέρχεται μεγάλη κρίση στην Ελλάδα και οι προοπτικές για τον κλάδο δεν είναι καθόλου θετικές. Το γεγονός αυτό ανακλάται άμεσα στις επιλογές των υποψηφίων κα...

Το πρόγραμμα σπουδών και όχι το όνομα του τμήματος πρέπει να καθορίζει τον τίτλο σπουδών στα πανεπιστήμια

Μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου μετεξέλιξης των ΤΕΙ το οποίο έβαλε τέλος σε μια ανούσια και αντιπαραγωγική διάσπαση της τριτοβάθμιας παιδείας επί 36 χρόνια, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να γίνει και το δεύτερο αναγκαίο βήμα για τον εξορθολογισμό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης: τα τμήματα που θεραπεύουν πολλαπλά γνωστικά αντικείμενα πρέπει να προσφέρουν διαφορετικό πρόγραμμα σπουδών για κάθε επιστημονικό πεδίο το οποίο θα καταλήγει φυσικά και σε διαφορετικό τίτλο σπουδών. Η διεπιστημονικότητα είναι απόλυτα θεμιτή και γίνεται ολοένα και πιο σημαντική στη σύγχρονη εποχή. Τα τμήματα που καλύπτουν πολλαπλά γνωστικά αντικείμενα (π.χ. Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών, κ.α.) επιτελούν μεν έναν πολύ σημαντικό ρόλο, δεν παύουν όμως να παράγουν πτυχιούχους που δεν έχουν σπουδάσει όλα τα αντίστοιχα γνωστικά αντικείμενα αλλά συγκεκριμένη κατεύθυνση μόνο. Είναι λοιπόν εντελώς άδικο και δημιουργεί τερ...