Δημοσιεύθηκε στην ΕΠΕ
Η επαναφορά του μαθήματος της Πληροφορικής στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα ήταν μια επιτακτική εκπαιδευτική ανάγκη και ένα καθολικό αίτημα της κοινωνίας το οποίο ορθώς εισακούστηκε. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο ο νόμος 4310/2014 επανέφερε το μάθημα της Πληροφορικής στις εξετάσεις (δηλ. ως επιλογή μεταξύ αυτού και της Χημείας), ενέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει μια αδικαιολόγητη διάσπαση του Επιστημονικού Πεδίου Εξειδίκευσης "Θετικές και Τεχνολογικές Επιστήμες". Τον τελευταίο καιρό κυοφορείται δυστυχώς η αντίληψη ότι η επιλογή από το μαθητή ενός εκ των δύο μαθημάτων συνεπάγεται αναγκαστικά και το διαχωρισμό των τμημάτων σε δύο ή περισσότερες λίστες. Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν είναι επ' ουδενί αναγκαίο ούτε και επιβάλλεται από το νόμο.
Υπάρχει η δυνατότητα, πάντοτε στα πλαίσια του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, να παραμείνει το Ε.Π.Ε. "Θετικές και Τεχνολογικές Επιστήμες" αδιάσπατο και ο κάθε μαθητής να μπορεί να στοχεύσει σε οποιοδήποτε τμήμα του πεδίου ανεξαρτήτως του μαθήματος (πληροφορικής ή χημείας) που θα επιλέξει. Αν ο στόχος μας είναι να μην περιοριστούν οι επιλογές των μαθητών και να μην δημιουργηθούν τεχνητοί και αδικαιολόγητοι διαχωρισμοί των θετικών και τεχνολογικών τμημάτων σε λίστες, τότε το κλειδί για την επίτευξη του στόχου είναι η κατάλληλη επιλογή των συντελεστών βαρύτητας των εξεταζομένων μαθημάτων που ορίζει ο Ν.4186/2013 (Αρ. 4, παρ. 2).
Για κάθε τμήμα ή σχολή ή εισαγωγική κατεύθυνση θα ορισθεί ένα και μοναδικό μάθημα το οποίο θα έχει αυξημένο συντελεστή βαρύτητας (π.χ. 1.3 αντί για 1) ενώ τα υπόλοιπα εξεταζόμενα μαθήματα θα έχουν όλα τον ίδιο αλλά μειωμένο συντελεστή βαρύτητας (π.χ. 0.9 αντί για 1). Για τα τμήματα Μαθηματικών το μάθημα με αυξημένο συντελεστή θα είναι προφανώς τα μαθηματικά, για τα τμήματα Πληροφορικής η πληροφορική, για τα τμήματα Χημείας η χημεία, κ.ο.κ. Στη γενική περίπτωση, ο μαθητής που θα επιλέξει το μάθημα της πληροφορικής (αντίστοιχα της χημείας) θα έχει συμφέρον να στοχεύσει σε τμήματα που δίνουν αυξημένο συντελετή βαρύτητας σε οποιοδήποτε μάθημα εκτός την χημεία (αντίστοιχα την πληροφορική), διότι σε αυτό το μάθημα δεν θα έχει εξεταστεί και επομένως δεν θα έχει τη δυνατότητα να το προσμετρήσει με αυξημένο συντελεστή. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν θα απαγορεύεται. Αν ένας μαθητής επιλέξει το μάθημα της πληροφορικής (αντίστοιχα της χημείας) αλλά στοχεύσει σε τμήμα που δίνει αυξημένο συντελεστή βαρύτητας στη χημεία (αντίστοιχα στην πληροφορική), θα γνωρίζει ότι κανένα από τα τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματά του δεν θα προσμετρηθεί με τον αυξημένο συντελεστή βαρύτητας. Δεδομένου ότι στην περίπτωση αυτή και τα τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα θα προσμετρηθούν με το μειωμένο συντελεστή βαρύτητας, αυτό θα οδηγήσει προφανώς σε χαμηλότερη συνολική βαθμολογία. Άρα, ο μαθητής θα πληρώσει ένα μικρό τίμημα για να στοχεύσει σε τμήμα το οποίο δίνει αυξημένη βαρύτητα στο μάθημα (πληροφορικής ή χημείας) στο οποίο αυτός δεν εξετάστηκε. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο μαθητής θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει οποιοδήποτε τμήμα του πεδίου και δεν θα είναι δέσμιος μιας επιλογής μαθήματος που έκανε στην αρχή της Γ’ τάξης του Λυκείου.
Πρόκειται για μια πρόταση η οποία, α) είναι απλή στην υλοποίηση, β) βασίζεται στο ισχύον σύστημα συντελεστών βαρύτητας, γ) δεν απαιτεί οποιαδήποτε αλλαγή στο νόμο, δ) δίνει μεγάλη ευελιξία στην επιλογή τμημάτων, ε) διατηρεί το πεδίο Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών ενιαίο και αδιάσπαστο, και στ) μας απαλλάσσει από την αδικαιολόγητη δημιουργία τεχνητών λιστών οι οποίες είναι εντελώς υποκειμενικές και προβληματικές και δεν συνάδουν με την τρέχουσα διεπιστημονική και διαθεματική θεώρηση των επιστημών.
Η επαναφορά του μαθήματος της Πληροφορικής στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα ήταν μια επιτακτική εκπαιδευτική ανάγκη και ένα καθολικό αίτημα της κοινωνίας το οποίο ορθώς εισακούστηκε. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο ο νόμος 4310/2014 επανέφερε το μάθημα της Πληροφορικής στις εξετάσεις (δηλ. ως επιλογή μεταξύ αυτού και της Χημείας), ενέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει μια αδικαιολόγητη διάσπαση του Επιστημονικού Πεδίου Εξειδίκευσης "Θετικές και Τεχνολογικές Επιστήμες". Τον τελευταίο καιρό κυοφορείται δυστυχώς η αντίληψη ότι η επιλογή από το μαθητή ενός εκ των δύο μαθημάτων συνεπάγεται αναγκαστικά και το διαχωρισμό των τμημάτων σε δύο ή περισσότερες λίστες. Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν είναι επ' ουδενί αναγκαίο ούτε και επιβάλλεται από το νόμο.
Υπάρχει η δυνατότητα, πάντοτε στα πλαίσια του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, να παραμείνει το Ε.Π.Ε. "Θετικές και Τεχνολογικές Επιστήμες" αδιάσπατο και ο κάθε μαθητής να μπορεί να στοχεύσει σε οποιοδήποτε τμήμα του πεδίου ανεξαρτήτως του μαθήματος (πληροφορικής ή χημείας) που θα επιλέξει. Αν ο στόχος μας είναι να μην περιοριστούν οι επιλογές των μαθητών και να μην δημιουργηθούν τεχνητοί και αδικαιολόγητοι διαχωρισμοί των θετικών και τεχνολογικών τμημάτων σε λίστες, τότε το κλειδί για την επίτευξη του στόχου είναι η κατάλληλη επιλογή των συντελεστών βαρύτητας των εξεταζομένων μαθημάτων που ορίζει ο Ν.4186/2013 (Αρ. 4, παρ. 2).
Για κάθε τμήμα ή σχολή ή εισαγωγική κατεύθυνση θα ορισθεί ένα και μοναδικό μάθημα το οποίο θα έχει αυξημένο συντελεστή βαρύτητας (π.χ. 1.3 αντί για 1) ενώ τα υπόλοιπα εξεταζόμενα μαθήματα θα έχουν όλα τον ίδιο αλλά μειωμένο συντελεστή βαρύτητας (π.χ. 0.9 αντί για 1). Για τα τμήματα Μαθηματικών το μάθημα με αυξημένο συντελεστή θα είναι προφανώς τα μαθηματικά, για τα τμήματα Πληροφορικής η πληροφορική, για τα τμήματα Χημείας η χημεία, κ.ο.κ. Στη γενική περίπτωση, ο μαθητής που θα επιλέξει το μάθημα της πληροφορικής (αντίστοιχα της χημείας) θα έχει συμφέρον να στοχεύσει σε τμήματα που δίνουν αυξημένο συντελετή βαρύτητας σε οποιοδήποτε μάθημα εκτός την χημεία (αντίστοιχα την πληροφορική), διότι σε αυτό το μάθημα δεν θα έχει εξεταστεί και επομένως δεν θα έχει τη δυνατότητα να το προσμετρήσει με αυξημένο συντελεστή. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν θα απαγορεύεται. Αν ένας μαθητής επιλέξει το μάθημα της πληροφορικής (αντίστοιχα της χημείας) αλλά στοχεύσει σε τμήμα που δίνει αυξημένο συντελεστή βαρύτητας στη χημεία (αντίστοιχα στην πληροφορική), θα γνωρίζει ότι κανένα από τα τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματά του δεν θα προσμετρηθεί με τον αυξημένο συντελεστή βαρύτητας. Δεδομένου ότι στην περίπτωση αυτή και τα τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα θα προσμετρηθούν με το μειωμένο συντελεστή βαρύτητας, αυτό θα οδηγήσει προφανώς σε χαμηλότερη συνολική βαθμολογία. Άρα, ο μαθητής θα πληρώσει ένα μικρό τίμημα για να στοχεύσει σε τμήμα το οποίο δίνει αυξημένη βαρύτητα στο μάθημα (πληροφορικής ή χημείας) στο οποίο αυτός δεν εξετάστηκε. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο μαθητής θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει οποιοδήποτε τμήμα του πεδίου και δεν θα είναι δέσμιος μιας επιλογής μαθήματος που έκανε στην αρχή της Γ’ τάξης του Λυκείου.
Πρόκειται για μια πρόταση η οποία, α) είναι απλή στην υλοποίηση, β) βασίζεται στο ισχύον σύστημα συντελεστών βαρύτητας, γ) δεν απαιτεί οποιαδήποτε αλλαγή στο νόμο, δ) δίνει μεγάλη ευελιξία στην επιλογή τμημάτων, ε) διατηρεί το πεδίο Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών ενιαίο και αδιάσπαστο, και στ) μας απαλλάσσει από την αδικαιολόγητη δημιουργία τεχνητών λιστών οι οποίες είναι εντελώς υποκειμενικές και προβληματικές και δεν συνάδουν με την τρέχουσα διεπιστημονική και διαθεματική θεώρηση των επιστημών.
Comments
Post a Comment