Skip to main content

Συντελεστές βαρύτητας εξεταζομένων μαθημάτων

Δημοσιεύθηκε στην ΕΠΕ

Η επαναφορά του μαθήματος της Πληροφορικής στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα ήταν μια επιτακτική εκπαιδευτική ανάγκη και ένα καθολικό αίτημα της κοινωνίας το οποίο ορθώς εισακούστηκε. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο ο νόμος 4310/2014 επανέφερε το μάθημα της Πληροφορικής στις εξετάσεις (δηλ. ως επιλογή μεταξύ αυτού και της Χημείας), ενέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει μια αδικαιολόγητη διάσπαση του Επιστημονικού Πεδίου Εξειδίκευσης "Θετικές και Τεχνολογικές Επιστήμες". Τον τελευταίο καιρό κυοφορείται δυστυχώς η αντίληψη ότι η επιλογή από το μαθητή ενός εκ των δύο μαθημάτων συνεπάγεται αναγκαστικά και το διαχωρισμό των τμημάτων σε δύο ή περισσότερες λίστες. Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν είναι επ' ουδενί αναγκαίο ούτε και επιβάλλεται από το νόμο.

Υπάρχει η δυνατότητα, πάντοτε στα πλαίσια του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, να παραμείνει το Ε.Π.Ε. "Θετικές και Τεχνολογικές Επιστήμες" αδιάσπατο και ο κάθε μαθητής να μπορεί να στοχεύσει σε οποιοδήποτε τμήμα του πεδίου ανεξαρτήτως του μαθήματος (πληροφορικής ή χημείας) που θα επιλέξει. Αν ο στόχος μας είναι να μην περιοριστούν οι επιλογές των μαθητών και να μην δημιουργηθούν τεχνητοί και αδικαιολόγητοι διαχωρισμοί των θετικών και τεχνολογικών τμημάτων σε λίστες, τότε το κλειδί για την επίτευξη του στόχου είναι η κατάλληλη επιλογή των συντελεστών βαρύτητας των εξεταζομένων μαθημάτων που ορίζει ο Ν.4186/2013 (Αρ. 4, παρ. 2).

Για κάθε τμήμα ή σχολή ή εισαγωγική κατεύθυνση θα ορισθεί ένα και μοναδικό μάθημα το οποίο θα έχει αυξημένο συντελεστή βαρύτητας (π.χ. 1.3 αντί για 1) ενώ τα υπόλοιπα εξεταζόμενα μαθήματα θα έχουν όλα τον ίδιο αλλά μειωμένο συντελεστή βαρύτητας (π.χ. 0.9 αντί για 1). Για τα τμήματα Μαθηματικών το μάθημα με αυξημένο συντελεστή θα είναι προφανώς τα μαθηματικά, για τα τμήματα Πληροφορικής η πληροφορική, για τα τμήματα Χημείας η χημεία, κ.ο.κ. Στη γενική περίπτωση, ο μαθητής που θα επιλέξει το μάθημα της πληροφορικής (αντίστοιχα της χημείας) θα έχει συμφέρον να στοχεύσει σε τμήματα που δίνουν αυξημένο συντελετή βαρύτητας σε οποιοδήποτε μάθημα εκτός την χημεία (αντίστοιχα την πληροφορική), διότι σε αυτό το μάθημα δεν θα έχει εξεταστεί και επομένως δεν θα έχει τη δυνατότητα να το προσμετρήσει με αυξημένο συντελεστή. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν θα απαγορεύεται. Αν ένας μαθητής επιλέξει το μάθημα της πληροφορικής (αντίστοιχα της χημείας) αλλά στοχεύσει σε τμήμα που δίνει αυξημένο συντελεστή βαρύτητας στη χημεία (αντίστοιχα στην πληροφορική), θα γνωρίζει ότι κανένα από τα τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματά του δεν θα προσμετρηθεί με τον αυξημένο συντελεστή βαρύτητας. Δεδομένου ότι στην περίπτωση αυτή και τα τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα θα προσμετρηθούν με το μειωμένο συντελεστή βαρύτητας, αυτό θα οδηγήσει προφανώς σε χαμηλότερη συνολική βαθμολογία. Άρα, ο μαθητής θα πληρώσει ένα μικρό τίμημα για να στοχεύσει σε τμήμα το οποίο δίνει αυξημένη βαρύτητα στο μάθημα (πληροφορικής ή χημείας) στο οποίο αυτός δεν εξετάστηκε. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο μαθητής θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει οποιοδήποτε τμήμα του πεδίου και δεν θα είναι δέσμιος μιας επιλογής μαθήματος που έκανε στην αρχή της Γ’ τάξης του Λυκείου.

Πρόκειται για μια πρόταση η οποία, α) είναι απλή στην υλοποίηση, β) βασίζεται στο ισχύον σύστημα συντελεστών βαρύτητας, γ) δεν απαιτεί οποιαδήποτε αλλαγή στο νόμο, δ) δίνει μεγάλη ευελιξία στην επιλογή τμημάτων, ε) διατηρεί το πεδίο Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών ενιαίο και αδιάσπαστο, και στ) μας απαλλάσσει από την αδικαιολόγητη δημιουργία τεχνητών λιστών οι οποίες είναι εντελώς υποκειμενικές και προβληματικές και δεν συνάδουν με την τρέχουσα διεπιστημονική και διαθεματική θεώρηση των επιστημών.

Comments

Popular posts from this blog

Δημόσια εκτέλεση έργων πνευματικής ιδιοκτησίας

Σχολιασμός στη δημόσια διαβούλευση του Υπουργείου Πολιτισμού αναφορικά με τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης (ΟΣΔ) και το δικαίωμα δημόσιας εκτέλεσης έργων πνευματικής ιδιοκτησίας. Τα σύγχρονα οπτικοακουστικά πνευματικά έργα είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας πάρα πολλών δημιουργών (συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, συνθέτες, μουσικοί, σχεδιαστές, προγραμματιστές, κλπ). Το πρόβλημα είναι ότι αντί να υπάρχει μία ενιαία αρχή που θα διαχειρίζεται συνολικά όλα τα πνευματικά δικαιώματα, έχουμε το φαινόμενο όπου κάθε επαγγελματική ομάδα δημιουργών συστήνει το δικό της οργανισμό συλλογικής διαχείρισης και εκμεταλλεύεται ανεξάρτητα και αυτόνομα τα περιουσιακά/συγγενικά δικαιώματα που της ανήκουν (ΑΕΠΙ για συνθέτες-στιχουργούς, ΕΡΑΤΩ για τραγουδιστές-ερμηνευτές, ΑΠΟΛΛΩΝ για μουσικούς, ΔΙΟΝΥΣΟΣ για ηθοποιούς και χορευτές, GRAMMO για παραγωγούς υλικών φορέων ήχου και εικόνας, κ.α.). Αυτό το μοντέλο διαχείρισης είναι εντελώς αναποτελεσματικό, άδικο, και κατά μία έννοια παράλογο. Η άδεια/

Το ΤΕΙ Κιλκίς πρέπει να δώσει έμφαση στο γνωστικό αντικείμενο της Σχεδίασης

Αν δούμε το υπάρχον Τμήμα Σχεδιασμού και Παραγωγής Ενδυμάτων μέσα από το πρίσμα του "ενδύματος" τότε οι επιλογές που έχουμε για δημιουργία νέων σχετικών τμημάτων που θα οδηγήσουν σε ένα αυτόνομο Παράρτημα που θα είναι επιστημονικά ισχυρό και αναπτυξιακά βιώσιμο είναι πολύ περιορισμένες. Το ένδυμα ως γνωστικό αντικείμενο συνδέεται κυρίως με την κλωστοϋφαντουργία. Σε εκπαιδευτικό επίπεδο όμως υπάρχει ήδη ένα Τμήμα Κλωστοϋφαντουργίας στο ΤΕΙ Πειραιά το οποίο - παρότι βρίσκεται στην Αθήνα που προσελκύει τους περισσότερους φοιτητές και παρά το γεγονός ότι πρόκειται για το μοναδικό τμήμα στο είδος του - δεν έχει καμία απήχηση στους υποψηφίους φοιτητές. Η βάση εισαγωγής για το εν λόγω τμήμα κατρακύλησε το 2008 στα 8751 μόρια και βρέθηκε χαμηλότερα ακόμη και από το τμήμα ΣΠΕ του Κιλκίς (8791 μόρια). Ως γνωστό, η κλωστοϋφαντουργία διέρχεται μεγάλη κρίση στην Ελλάδα και οι προοπτικές για τον κλάδο δεν είναι καθόλου θετικές. Το γεγονός αυτό ανακλάται άμεσα στις επιλογές των υποψηφίων κα

Το πρόγραμμα σπουδών και όχι το όνομα του τμήματος πρέπει να καθορίζει τον τίτλο σπουδών στα πανεπιστήμια

Μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου μετεξέλιξης των ΤΕΙ το οποίο έβαλε τέλος σε μια ανούσια και αντιπαραγωγική διάσπαση της τριτοβάθμιας παιδείας επί 36 χρόνια, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να γίνει και το δεύτερο αναγκαίο βήμα για τον εξορθολογισμό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης: τα τμήματα που θεραπεύουν πολλαπλά γνωστικά αντικείμενα πρέπει να προσφέρουν διαφορετικό πρόγραμμα σπουδών για κάθε επιστημονικό πεδίο το οποίο θα καταλήγει φυσικά και σε διαφορετικό τίτλο σπουδών. Η διεπιστημονικότητα είναι απόλυτα θεμιτή και γίνεται ολοένα και πιο σημαντική στη σύγχρονη εποχή. Τα τμήματα που καλύπτουν πολλαπλά γνωστικά αντικείμενα (π.χ. Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών, κ.α.) επιτελούν μεν έναν πολύ σημαντικό ρόλο, δεν παύουν όμως να παράγουν πτυχιούχους που δεν έχουν σπουδάσει όλα τα αντίστοιχα γνωστικά αντικείμενα αλλά συγκεκριμένη κατεύθυνση μόνο. Είναι λοιπόν εντελώς άδικο και δημιουργεί τερ